
آرایش کردن فی
نفسه کار بدی نیست، آرایش انسان را زیباتر می کند و خدا و همه انسان ها هم
زیبایی را دوست دارند، اما آرایش و زیبایی صورت وقتی بد است که در انجام
آن افراط شود و سلامت انسان را به مخاطره بیندازد. امروزه برخی خانم ها،
شیک بودن را در استفاده زیاد از لوازم آرایش می دانند و حتی برای شروع یک
روز معمولی هم برای آراستن صورت خود وقت می گذارند. صورت را با چند لایه
کرم مرطوب کننده، ضدآفتاب، ضدچروک، کرم پودر و پنکیک پوشش داده، چشم ها را
با انواع سایه، ریمل و سرمه آراسته و انواع مواد آرایشی دیگر هم در مراحل
آخر و باتوجه به نوع سلیقه به کار می برند.
این موضوع به گونه ای عادی شده
که دختران این خانواده ها نیز از سنین بسیار پایین اقدام به آراستن صورت
خود می کنند و دیگر نمی توان تفاوت سنی میان یک نوجوان را با یک جوان جا
افتاده تشخیص داد. گذشته از این مسائل، هزینه تحمیل شده به خانواده و عوارض
تهدیدکننده این گونه مواد ازجمله مسائلی است که نمی توان به راحتی از آن
گذشت.